Μια φωτογραφία , ένα βλέμμα μελαγχολικό ,θλιμμένο θα μπορούσες να πεις , ( τι να έχουν δει αυτά τα μάτια?) , Πολέμους θανάτους, ανέχεια, δουλειά απλήρωτη που ήταν δουλεία ,για ένα κομμάτι ψωμί.
Πρόσωπο σκαμμένο κάθε ρυτίδα και ένας πόνος , κάθε γραμμή και μια δύσκολη στιγμή
Κι εκείνο το γενάκι δεν ήταν από άποψη αλλά γιατί δεν πρόλαβε ή δεν είχε ξυράφι για την μηχανή που του έσπασε προχθές η βίδα της
Το χαμόγελο?? Γελούσε ή πονούσε και δεν ήθελε να φανεί??
Τα χέρια κίτρινα από το τσιγάρο, κουρασμένα ,γεμάτα ρόζους θέλησαν να δείξουν λίγη από την τρυφερότητα από την όμορφη καρδιά του . Έκοψε τις βιολέτες και περιμένει να τις προσφέρει
Περιμένει να πάρει λίγη ευτυχία από αυτήν που του στέρησε η ζωή , να πάρει λίγη αγάπη απ’ αυτή που έδωσε και δεν του την επέστρεψαν
Τον φώναζαν με το μικρό του , μες τα φθαρμένα ρούχα του ‘’Άγιος’’ έτοιμος να προσφέρει
''δώσε για να έχεις ‘’ έλεγε , και το έκανε πράξη
Έφυγε και κάποιος φώναξε ‘’άξιος’’ ‘’ήσουν άνθρωπος’’ μα ήταν κατόπιν εορτής
η φωτο απο το ιντερνετ
