Δεν υπήρξα ποτέ μου Αντιγόνη
Η Ισμήνη, μου ήταν συμπαθής
Η άγνοια της με συνεπήρε
Την ένοιωθα ανθρώπινη
η συναίσθηση του χρέους
και το θάρρος της ψυχής
δεν ήταν γι αυτήν
Η αδικία βάραινε τις πλάτες της
Γιατί κλαις την ρωτάς
Γιατί φοβόταν πού θα καταλήξει
Πολύς ο χρόνος που πέρασε
Η συγχώρεση έρχεται μόνη της
Για ότι είχε κάνει και για ότι όχι
Η λήθη γιατρεύει το ‘’γιατί ‘’
Ε.Σ. 22/2/2016
Ε.Σ. 22/2/2016